به گزارش خبرگزاری کوکچه، در حالی که قتل‌عام‌ها در فلسطین، اهانت‌ها در سوریه و بحران‌های اجتماعی و اقتصادی در کشورهای عربی استمرار دارد، دروازی از عدم واکنش مؤثر عرب‌ها در برابر این مشکلات انتقاد می‌کند. به گفته او، بسیاری از عرب‌ها تنها به دعاها و اشک‌های حسرت اکتفا می‌کنند و برخی دیگر به سرگرمی‌های رقص و آواز روی می‌آورند.
وی توضیح می‌دهد که چرایی این وضعیت به تجربیات تلخ قیام‌های عربی برمی‌گردد که پس از اعمال خشونت و خونریزی، به نتایجی ناامیدکننده منتهی شد. عرب‌ها مشاهده کردند که با وجود قربانی کردن حکومت‌ها، از ایجاد جانشینی مؤثر ناتوان بودند و این موضوع آن‌ها را به تردید و ناامیدی واداشت.
این تحلیلگر به تحولات تاریخی مانند سقوط نهضت مشروطیت دوم و نتایج سوء مدیریت سیاسی نیز اشاره می‌کند و بر این نکته تأکید دارد که عدم شفافیت در انتخاب رهبران و تصمیم‌گیری‌های نادرست، به بحران‌های عمیق در جامعه عرب منجر شده است.
دروازی با انتقاد از بی‌توجهی به اصول بنیادین اتحاد و همکاری، بر لزوم ایجاد یک فضای همگرایی تأکید می‌کند. او می‌گوید: «اتحاد عبارت از ترک کوبیدن بر فتنه‌ٔ شیعه و سنی و ایجاد جو آرامش و احترام عمیق به حقوق همه اقوام است.»
او همچنین تأکید می‌کند که تعصب قومی و مذهبی باید کنار گذاشته شود تا بتوان به یک همبستگی واقعی و مؤثر دست یافت. دروازی همچنین به ضرورت توجه به علم و معرفت، به عنوان ابزاری برای تحقق حقوق بین‌المللی و اجتماعی تأکید دارد.
دروازی در پایان مقاله خود می‌گوید که نسل جدید باید از تاریخ عبرت بگیرد و با دوری از تعصبات و جهل، به سمت علم و آگاهی حرکت کند. او به مخاطبان خود یادآوری می‌کند که آنچه امروز می‌گذرد نیازمند تفکر عمیق و فقهی است و باید به دنبال راهکارهای عملی و موثر برای بهبود وضعیت باشند.
