در گزارش آمده است که پس از دستور امارت اسلامی درباره ممنوعیت کار زنان در انجو ها، شمار زیادی از نهادهای مددرسان فعالیتهای شان را تعلیق و یا هم کاهش دادند.
بر بنیاد گزارش، در حدود ۱۱.۶ میلیون زن و دختر از کاهش کمکها در افغانستان متاثر شده اند.
گریم اسمیت، مشاور ارشد گروه بحران در افغانستان، در بیانیهای گفت: «کاهش کمکها برای ارسال پیام در مورد حقوق زنان، وضعیت را برای همه افغانها بدتر میکند.»
وی افزود که اصولی ترین پاسخ به محدودیتها از سوی امارت اسلامی، یافتن راه هایی برای کاهش آسیبهای وارد شده به زنان و سایر گروه های آسیب پذیر خواهد بود.
گروه بینالمللی بحران همچنان از کشورهای غربی خواسته که راهی را برای رسیدگی به بحران بشری جاری در افغانستان پیدا کنند و به کمکهای شان به این کشور ادامه دهند. این نهاد تاکید کرده است که برای رسیدگی به نیازمندان، درخواست سازمان ملل متحد مبنی بر کمک چهار اعشاریه شش میلیارد دالری به افغانستان پذیرفته شود.
با این حال، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا هشدار داده است که کاهش کمکهای بشری بیشتر به مردم عام افغانستان آسیب رسانده است.
جوزیف بورل گفت: «ما نمیتوانیم با قطع کمکهای خود به مردم افغانستان به خصوص به زنان ضرر وارد کنیم. کمکهای ما باید هنوز هم جریان داشته باشد. بناءً از جامعه جهانی میخواهیم که با ما در این زمینه همکار بوده و از طریق داشتن تعاملات مثبت با طالبان (امارت اسلامی) این موضوع را حل کنیم.»
گروه بینالمللی بحران ابراز نگرانی کرده است که در نتیجه محدودیتهای کاری بر زنان، کمک های خیریه بینالمللی به افغانستان در حالی مختل شده است که نیمی از نفوس این کشور از گرسنگی شدید رنج میبرند.