افغانستاننگاه‌ها

محدودیت ها علیه زنان؛ ستیز طالبان و ناکامی جهان

گروه طالبان از زمان تسلط بر افغانستان، محدودیت های شدید علیه زنان در این کشور وضع کرده اند و فشارهای جامعه جهانی در این رابطه تاکنون «ناکارآمد» بوده است.

هدر بار، معاون بخش زنان سازمان دیده بان حقوق به تازگی گفته است که جهان در پاسخ به بحران حقوق زنان در افغانستان «ناکام» بوده است.

معاون بخش زنان سازمان دیده بان حقوق بشر گفته است که «این ناکامی طرفداران آپارتاید جنسیتی را در همه جا جسورتر می کند.»

دیده بان حقوق بشر از جمله سازمان های است که به صورت مرتب به محدودیت های گروه طالبان علیه زنان افغانستان واکنش نشان داده است.

این سازمان در 28 ماه میزان سال جاری با نشر یک گزارش تحقیقی، مدعی شد که زنان معترض افغانستان که از یک خانه امن توسط گروه طالبان بازداشت شده بودند، در زندان این گروه با شکنجه و بد رفتاری مواجه بوده اند.

در گزارش این نهاد به نقل از زنان معترضی که در زنان طالبان بوده اند، آمده بود که آنها در زندان گروه طالبان تهدید، ضرب و شتم، شرایط خطرناک زندان، انکار روند قانونی، شرایط توهین‌آمیز آزادی و سایر سوء استفاده‌ها را تجربه کرده‌اند.

آنها همچنین به دیدبان حقوق بشر گفته‌ بودند که گروه طالبان به بستگان مرد شان، شوک الکتریکی وارد می کردند و به آنها فحش ناموسی می دادند.

ستیز طالبان با زنان
گروه طالبان از زمان تسلط بر افغانستان بیش از بیست فرمان صادر کرده اند که حقوق زنان افغانستان را محدود کرده است و آنها را از جامعه «حذف» کرده اند.

بسیاری از فعالان حقوق، زنان معترض افغانستان و سیاست مداران جهان، سیاست گروه طالبان علیه زنان را «آپارتاید جنسیتی» می خوانند.

از جمله، در این اواخر جوزف بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در یک نشست در شهر نیویارک آمریکا گفت که گروه طالبان «رژیم آپارتاید جنسیتی» را در افغانستان حاکم کرده اند.

او افزود که«ما آپارتاید جنسیتی را که طالبان بر افغانستان حاکم کرده‌اند، تحمل نخواهیم کرد. این یک آپارتاید جنسیتی واقعی است. ما نمی‌توانیم مانند گذشته با حکومت برسرکار افغانستان [طالبان] برخورد کنیم.»

پیش از آن، زنان معترض افغانستان با ارسال صد نامه به سازمان ملل متحد، خواستار به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی طالبان در افغانستان شده بودند.

اما گروه طالبان، به تدریج، فرمان های تندروانه تری علیه زنان افغانستان صادر کردند و آنها را از بسیاری از حقوق اولیه و انسانی شان محروم کرده اند.

بر اساس فرامینی که گروه طالبان صادر کرده اند، زنان از حق آموزش، حق کار، حق انتخاب پوشش، حق سفر، رفتن به پارک های تفریحی، رفتن به حمام های عمومی و بسیاری از حقوق اساسی دیگر، محروم شده اند.

ناکامی جهان در تأمین حقوق زنان
جامعه جهانی از زمان تسلط گروه طالبان بر افغانستان، رویکرد تعامل گرایانه را با این گروه پیشه کرده است و سعی کرده است که از راه تعامل، به مسائل حقوق بشری رسیدگی کند.

اما گروه طالبان تاکنون هیچ گونه انعطافی در سیاست های سخت گیرانه خود علیه شهروندان افغانستان، به ویژه زنان، وارد نکرده است.

معاون بخش زنان دیده بان حقوق گفته است که واکنش جهان نسبت به بحران حقوق زنان در زیر سلطه گروه طالبان «ناکام» بوده است و به باور او، این ناکامی باعث شده است که در کشورهای دیگر نیز حاکمان «جسورتر» شود تا سیاست «آپارتاید جنسیتی» را پیاده کنند.

بیشتر سیاست مداران جهان در دیدار با مقامات گروه طالبان، خواستار «بازگشایی مکاتب دخترانه» و «اجازه کار زنان» شده اند.

اما زنان معترض افغانستان می گویند که حقوق و آزادی های آنها منحصر به «حق آموزش در زیر سلطه طالبان» و «حق کار» نمی شود.

آنها می گویند که زنان خواستار آزادی های مدنی، مشارکت در سیاست، قدرت و تصمیم گیری هستند و می خواهند در تعیین سرنوشت کشورشان نقش داشته باشند و این امر در حاکمیت گروه طالبان «ممکن» نیست و بنا براین آنها خواستار «سرنگونی» این گروه هستند.

با وجود اینکه کشورهای جهان تاکنون «تعامل حداکثری» را با گروه طالبان حفظ کرده اند و به صورت هفته وار 40 میلیون دالر به افغانستان سرازیر می کنند، اما گروه طالبان به خواست های جهان در رابطه به حقوق زنان، توجه نکرده است.

زنان معترض افغانستان رویکرد «تعاملی» با گروه طالبان را «سیاست ناکام» می خوانند و می گویند که جامعه جهانی باید رویکرد خود را در برابر طالبان تغییر دهند و بر اینکه فشارهای بیشتر وارد کنند، مقامات ارشد آنها را ممنوع السفر کنند، تحریم های شدید علیه آنها وضع شود و در نهایت از گزینه نظامی برای سرنگونی آنها استفاده شود.

دکمه بازگشت به بالا