محمد و خانواده اش به شدت تلاش کردند تا از افغانستان فرار کنند. آنها ابتدا به ایران سفر کردند و سپس از یک قاچاقچی برای رسیدن به ترکیه استفاده کردند. سفر دو روزه به ترکیه به شدت خطرناک بود و در مراحل مختلف با اسب و پیاده سفر کردند. در یک لحظه محمد از اسب افتاد زیرا پدرش خیلی خسته بود که دیگر نمی توانست او را نگه دارد.
زمانی که خانواده محمد در ترکیه بودند، به سراسر کشور به دریای اژه سفر کردند و در آن زمان آنها را سوار قایق پنج نفره کردند که 25 نفر سرنشین آن بودند. پس از دو ساعت سفر با قایق، آنها به سفر خود در سراسر اروپا ادامه دادند و در نهایت به نروژ رسیدند.
روزی که خانواده محمد وارد نروژ شدند، به طور رسمی به عنوان پناهجو ثبت نام کردند. محمد شروع کرد به مدرسه رفتن، دوستان زیادی داشت و فوتبال بازی می کرد. محمد محبوب بود و از مدرسه لذت می برد. او و خانواده اش آینده خود را در نروژ می دیدند و همیشه احساس امنیت می کردند.
با این حال، پس از چهار سال زندگی در نروژ، درخواست پناهندگی محمد و خانواده اش توسط دولت نروژ رد شد و به آنها گفته شد که باید کشور را ترک کنند. بلافاصله پس از آن، پلیس به آپارتمان این خانواده رسید و آنها را دستگیر و به مدت 20 روز در بازداشت قرار دادند. سپس آنها را با هواپیما به افغانستان بازگرداندند و مقدار کمی پول برای کمک به روند بازگشت در اختیار آنها قرار دادند.
با رسیدن به کابل، محمد و خانواده اش مجبور شدند زندگی جدیدی را ایجاد کنند و تمام دارایی های خود را در هنگام فرار از کشور فروخته بودند. در کابل، در بحبوحه تشدید خشونت، بسیاری از خانواده ها مانند خانواده محمد به شدت به دنبال امنیت هستند و مطمئن نیستند که آینده شان چه خواهد شد.
