اگر معضل اوکراین منجر به جنگ هسته ی شود، چه خواهد شد؟

بسیار درد آور است که دنیا در آستانه ی نابودی قرار دارد. قدرت های بزرگ به رقابت های خود و هم چنان تولید پیشرفته ترین انواع سلاح های کشنده، ادامه می دهند. روسیه، ایالات متحده، جمهوری خلق چین، انگلیس و فرانسه با انواع مختلف تجهیزات مدرن و ویرانگر در زمین، هوا، دریا و فضا مجهز شده اند. برخی کشورهای عقب افتاده تر نیز به این قافله می پیوندند و همه تلاش می نمایند که برای مقاصد دفاعی و یا تعرضی، به چیزهای بیش تری برسند. در این بزنگاه مسلمانان به استثنایی یکی دو کشور، جای پای آن چنانی ندارند ونمی توانند با قدرت های مطرح در سطح جهانی رقابت کنند.

متاسفانه آنچه به دست بشر به وقوع می پیوندد را نمی توان به فال نیک گرفت. اگر ربوت ها تا صد و یا دوصد سال آینده تهدیدی برای سازندگان آن ها و جنس بشری تلقی می گردند، سلاح های اتومی مخاطر فوری و زود رس برای پایان زندگی در ابعاد گسترده محسوب می شوند.

فدراسیون دانشمندان امریکایی تخمین می زند که در حدود 19 هزار سلاح هسته ی در جهان موجود است که 95 درصد این سلاح ها در اختیار فقط دو کشور روسیه و امریکا قرار دارد،(برخی این رقم را 14500 راس می دانند). با این وجود باید متذکر شد که اسرار حقیقی زراد خانه های کشورهای اتومی به شدت، مخفی نگاه داشته می شود و هیچ کسی به طور یقین نمی داند که در زیر پرده چه اسراری در جریان است. به هرحال تهدید سلاح های اتومی در شرایطی که بی اعتمادی و افزون طلبی قدرت های بزرگ ادامه می یابد، بیش تر شده است. اما، اگر یک جنگ هسته ی به راه انداخته شود دقیقاً چه بلایی بر سر بشریت خواهد آمد.
فاجعه ی سلاح های هسته ی قدرت تخریب بزرگ آن هاست.

اگر یک سلاح هسته ی استعمال شود نخست همه چیز در مقیاس وسیع در محل استعمال آن با خاک یکسان می شود. مشکل دوم موج قوی است که این انفجار مسبب آن است، این موج یک شهر را با زمین هموار می کند. مشکل سوم آلوده شدن محیط زیست است. در اثر انفجار هسته ی مقدار زیاد رادیواکتو در هوا پخش می شود و محیط ها را آلود می کند. محیط های آلوده با رادیو اکتیو، زندگی آن هایی را که به صورت مستقیم در معرض انفجار قرار نداشته و یا توسط موج ناشی از انفجار آسیب ندیده و از بین نرفته اند، در معرض مرگ تدریجی قرار می دهد. از همه مهم تر این که این تشعشعات تا سال ها در هوا و زمین باقی مانند و برای زندگی در همه ی ابعاد آن، فاجعه می آفرینند. در سال 1986 انفجاری در یکی از راکتورهای یک نیروگاه هسته ای در چرنوبیل در اتحاد شوروی سابق به وقوع پیوست. از آن زمان تا کنون 36 سال می گذرد اما، محیط انفجار متاسفانه تا هنوز سمی و آلوده است. بلی این چنین است، مناطقی که در برابر تشعشعات هسته ای قرار می گیرند، به سادگی پاک نمی شوند.

در پی استعمال سنگین سلاح های هسته ای زیر ساخت های اقتصادی نابود می شوند، شبکه های برق، انترنت، تمامی وسایل الکترونیکی، رادیو، تلویزیون، تلفون های دستی، سیستم های آب رسانی، فاضل آب، شبکه های بانک داری، کارخانه ها، سیستم های ترانسپورتی، شبکه های تولید و توزیع غذا و شفاخانه ها همه و همه از کار می افتند و از بین می روند. خطر در این حد باقی نمی ماند و بلکه در پی یک جنگ تمام عیار هسته ای و آتش سوزی های بزرگ 150 میلیون میتریک تن دود غلیظ وارد جو زمین می شود و به اثر این حادثه روشنی ونور آفتاب دیگر به زمین نمی رسد. این فاجعه باعث آن می شود که جهان شاهد زمستان هسته ای(Nuclear winter)، تاریکی سرتاسری، قحطی سرتاسری و انتشار گازهای سمی گردد و حرارت زمین به شدت پایین بیاید.

این زمستان و یا در واقع هوای فوق العاده سرد و بدون آفتاب و تاریک، تا حد اقل ده سال ادامه می یابد و آن هایی که به اثر انفجار، موج ناشی از انفجار، تشعشعات ناشی از انفجار نمرده اند، لابد در پی نابودی سیستم های اقتصادی، نابودی خدمات صحی، نبود غذا، فقدان کامل خدمات بهداشتی، آب آشامدنی و فقدان درآمد از بین می روند. اگر شما در چنین حالتی خود را خوشبخت فکر می کنید که پول دارید، اشتباه می کنید چون پول های تان را از بانک ها کشیده نمی توانید زیرا سیستم های بانک داری همه فلج می شوند.

اگر فرض را بر این بگریم که شما پول دارید و یا می توانید پول های تان را از بانک ها به دست بیاورید، متاسفانه بازاری برای خرید و فروش پیدا نمی کنید و اگر باز فرض را بر این بگیریم که بازار و یا دکانی پیدا نمایید- که این تصور محال و خواب است- موادی را که به دست می آورید و به مصرف می رسانید، همه سمی، کشنده و آلوده به رادیو اکتیو اند. این جاست که می توان گفت آن هایی که در پی وقوع جنگ های هسته ای زود تر می میرند، خوشبخت تر اند چه زندگی برای افراد زنده در عقب یک جنگ اتومی، واقعا به کابوس مبدل می شود. اما، اگر بشریت این شانس را داشته باشد که تمامی سلاح های هسته ی موجود استعمال نشوند و بلکه یک جنگ محدود مثلاً در حجم ظرفیت های اتومی پاکستان و هند رخ بدهد، باز چه خواهد شد؟

کارشناسان به این عقیده هستند که هند و پاکستان هردو روی هم در حدود 230 سلاح هسته ی و یا چیزی بالاتر از این دارند. با توجه به همین ظرفیت محدود، اگر آتش جنگ هسته ی میان این دو کشور مشتعل شود منجر به قتل 125 میلیون انسان می گردد و ضربه ی مهلکی بر پیکر زندگی نه فقط در هند و پاکستان که بل در سطح جهانی وارد می شود. دانشمندان پیش بینی می کنند این جنگ دمای هوا را به عصر یخبندان و جلیدی خواهد برد و روی تولیدات زراعتی تاثیر منفی خواهد گذاشت و منجر به قحطی در سرتاسر جهان خواهد شد.

فاجعه در این حد باقی نمی ماند بلکه هم چنان از 20 تا 70 فیصد سپر اوزون و یا غلاف زمین از بین می رود. این حادثه منجر به آن می شود که شعاع ماورای بنفش از خورشید، مستقیم و بدون هیچ مانعی بر زمین بتابد و روی زندگی در همه ی اشکال آن اعم از انسانی، حیوانی و نباتی تأثیر کشنده و ویرانگر بگذارد. توجه داشته باشید که ظرفیت های هسته ی هند و پاکستان فقط 2% ظرفیت های موجود هسته ی در جهان اند. اگر این دو درصد می تواند چنین بلایی را بر سر بشریت بیاورد چه فکر می کنید اگر روسیه و امریکا وارد یک جنگ هسته ی تمام عیار شوند، چه خواهد شد!

قابل تذکر است که در زراد خانه های کشور های بزرگ دو نوع سلاح های هسته ی نگه داری می شوند تاکتیکی و استراتیژیک. سلاح هسته ی هسته ی تاکتیکی به همان سلاح های می گویند که برد کوتاه دارند و می توانند در میدان های جنگ به کار برده شوند اما، سلاح های استراتیژیک با برد طولانی برای نابودی شهرها ساخته شده اند. روسیه 1900 سلاح هسته ی تاکتیکی و 1600 سلاح راهبردی در حال آماده باش دارد. این سلاح ها کلاهک های هسته ی اند که از 500 تا 800 کیلوتن قدرت انفجار دارند. اما، بزرگ ترین سلاح هسته ی روس ها را تزار بمبه می دانند که 57 میگاتن(یعنی مساوی با 57 میلیون تن TNT) قدرت انفجار دارد. قدرت انفجار این بم 3800 بار بزرگ تر از بمی است که توسط ایالات متحده بنام (little boy) در سال 1945 در هیروشیما علیه جاپان استعمال شد و منجر به قتل صدهزار نفر گردید.

خب ، وقتی بچه ی کوچک پانزده کیلوتنی صدهزار انسان را در جاپان از بین ببرد، اگر تزار بمبه با قدرت انفجار 3800 مرتبه بزرگ تر از آن، بر فراز کشور و یا شهری ریخته شود، چه فکر می کنید بشریت با چه سرنوشت شومی مواجه خواهد شد. یک گزارش منتشر شده در سال 2002 مبین آن است که اگر روس ها بتوانند 300 کلاهک هسته را به امریکا پرتاب کنند، ظرف فقط نیم ساعت اول، 78 میلیون انسان یعنی 1/4 جمعیت ایالات متحده از بین خواهد رفت. امریکایی ها می توانند عین سیناریو را بالای روس ها تکرار نمایند و روسیه را نابود نمایند.

به باور کارشناسان با وجود پیشرفت سیستم های دفاعی و لیزری، در شرایط فعلی راهی برای جلوگیری تهدید های هسته ی وجود ندارد. پیشرفت تکنالوژی و توسعه ی صنعت ساخت فراوردهای نظامی، در واقع قدرت مانور بیش تر به این تهدیدها بخشیده است. سه قدرت برتر دنیا امریکا، روسیه و چین به سلاح های هایپر سونیک دست یافته اند. این سلاح ها که مجهز به کلاهک های هسته شده اند، می توانند با سرعت سرسام آوری حرکت کنند و رادار ها و سیستم های دفاع هوای کشور های را که به سوی آن ها پرواز می کنند، دور بزنند و به اهداف خود اصابت نمایند.

در چنین وضعیتی گفته می توان که زندگی بر لب پرتگاه خطرناکی قرار گرفته است و هر لحظه امکان آن می رود که به اثر یک اشتباه کوچک، نقطه ی پایان برای آن گذاشته شود. اگر جنون قدرت طلبی همچنان ادامه پیدا نماید، دو کشور اوکراین و تایوان احتمالاً نقطه ی انطلاق فاجعه ی جنگ های هسته ی خواهند بود.