محمد ذاکر ناصری بیش از یک سال را در هتلی با بودجه بریتانیا در پاکستان زندگی کرده است و در انتظار تاییدیه برای آمدن به بریتانیا بوده است و حتی ویزای بریتانیا نیز تایید شده است. اما اکنون به او 14 روز اخطار داده شده است که اقامتگاه را ترک کند، زیرا به او گفته شد که واجد شرایط طرح اسکان مجدد وزارت دفاع نیست.
پدر چهار فرزند، که بین سال‌های 2019 تا 2021 به‌عنوان پیمانکار در پروژه وزارت خارجه (FCDO) کار می‌کرد، پس از اینکه مقامات به او گفتند که حمایت‌هایشان را به دلیل «اشتباهی» داده‌اند، با فقر در پاکستان یا اخراج به افغانستان مواجه می‌شوند. بیش از 30 خانواده افغان که آنها نیز در این هتل زندگی می کنند، در نامه ای حمایتی از کمیسیون عالی بریتانیا خواسته اند تا از اخراج وی جلوگیری کند.
این آخرین مورد از سلسله افشاگری ها در مورد سیاست محاصره شده اسکان مجدد در افغانستان است که با چالش های حقوقی فزاینده ای از سوی مدعیان رها شده مواجه است. مری کلی فوی، نماینده حزب کارگر، گفت که این نشان دهنده “حماسه شرم آور شکست های دولت” در حمایت از افغان هایی است که به نیروهای بریتانیایی کمک می کنند.
ژولیت سیبولد، که به عنوان مدیر برنامه در شرکت IPE Global، شرکتی که با FCDO در افغانستان قرارداد دارد، کار می کرد، گفت که دولت “این کار را انجام داده است”. او را به پاکستان دعوت کردند، سپس خانواده اش را به پاکستان دعوت کردند. آنها او را به این راه هدایت کردند که معتقد بودند فرصتی دارد و ماه ها او را با هزینه چشمگیر در اسلام آباد نگه داشتند. در پایان تمام این فرآیند، آنها او را بیرون می کنند. این عادلانه نیست.”
آقای ناصری به عنوان پیمانکار در پروژه FCDO برای پایان دادن به خشونت علیه زنان و دختران در افغانستان بین سال‌های 2019 تا 2021 کار کرده بود و سایر اعضای خانواده‌اش به دلیل همکاری با بریتانیایی‌ها به بریتانیا نقل مکان کردند.
محمد ذاکر ناصری به همراه همسر و چهار فرزند 9، 6، 5 و 3 ساله اش (محمد ناصری)
او در ماه مارس 2022، هفت ماه پس از سقوط کابل، به کارمند کمیسیون عالی بریتانیا (BHC) عضو خانواده‌اش پیام داد و از وی درخواست کرد که آیا وی واجد شرایط آمدن به بریتانیا نیز هست یا خیر. او قبلاً برای آمدن به بریتانیا تحت طرح سیاست جابجایی و کمک در افغانستان (آراپ) درخواست داده بود که برای افغان هایی است که با نیروهای انگلیسی کار می کردند.
در پیام‌هایی که ایندیپندنت مشاهده کرد، کارمند پرونده با پرسیدن اینکه آیا ویزا برای سفر از افغانستان دارد یا خیر، پاسخ داد و وقتی گفت که دارد، گفت: «چه زمانی قصد سفر دارید به من اطلاع دهید». آقای ناصری زمانی را برای عبور از مرز با پاکستان ترتیب داد، به کارمند پرونده اطلاع داد و توسط یک خودروی BHC سوار شد و به هتلی در اسلام آباد که بودجه آن توسط بریتانیا تامین می‌شود رانده شد.
آقای ناصری 19 ماه در هتل ماند و چند ماه بعد همسر و چهار فرزندش به او پیوستند. حتی در ماه می 2022 توسط وزارت کشور ویزای بریتانیا به او داده شد که اکنون با یک صلیب قرمز بزرگ خط خورده است. خانواده‌های افغان تنها پس از تایید صلاحیت برای طرح‌های اسکان مجدد، به هتل‌های پاکستان سفر می‌کنند و ویزا تایید می‌شوند.
درخواست آراپ او در ژانویه امسال رد شد، اما او اجازه یافت تا در حالی که تصمیم مورد بررسی قرار می گرفت، با خانواده اش در هتل اقامت کند. در ماه مه امسال، به او گفته شد که درخواست اسکان مجدد او رد شده است، زیرا او در کنار یکی از ادارات دولتی بریتانیا کار نکرده است یا کمک قابل توجهی به اهداف نظامی بریتانیا در افغانستان نکرده است.
او سپس با این امید که برای جابجایی به وزارت کشور بریتانیا ارجاع شود، درخواستی برای طرح پناهندگان سازمان ملل ارائه کرد، اما هنوز مصاحبه مرحله دوم خود را انجام نداده است.
اما، در نامه اخراج ارسال شده در اوایل این ماه و تأیید لغو حمایت، مقامات کمیسیون عالی بریتانیا نوشتند: «در حالی که در کشورهای ثالث، دولت بریتانیا ممکن است حمایت احتیاطی از جمله مسکن را برای متقاضیانی که واجد شرایط نقل مکان ارزیابی شده اند ارائه کند. انگلستان تحت آراپ به اشتباه، این پشتیبانی برای شما ارائه شد.»
خانم فوی، نماینده حزب کارگر در دورهام، که از این پرونده حمایت کرده بود، گفت: «داستان آقای ناصری آخرین داستان در حماسه شرم‌آور شکست‌های دولت در ایستادن در کنار افغان‌هایی است که از تلاش‌های بریتانیا در افغانستان حمایت کردند.
از زمانی که پرونده آقای ناصری بیش از یک سال پیش توسط یکی از رای دهندگان مورد توجه من قرار گرفت، پاسخ های دولت به پرونده او کند، ناهماهنگ و متناقض بوده است، در حالی که او و خانواده اش در آینده ای نامعلوم رها شده اند.
آقای ناصری گفت: “به من 14 روز فرصت داده شده تا هتل را ترک کنم، سرمایه شخصی خود را پیدا کنم، محل اقامتم را پیدا کنم و ویزای خود را به روز کنم. در حال حاضر پولی برای اجاره خانه یا تغذیه خانواده ام ندارم. من در یک موقعیت استرس زا و ناامید هستم.»
در نامه حمایتی خانواده ها گفته اند که آقای ناصری که انگلیسی بلد است از افراد زیادی در هتل با ترجمه حمایت می کند و افزود: می‌دانم که تمام دارایی‌هایش را فروخته است تا پاسپورت همسر و فرزندانش و ویزای پاکستان را تامین کند. او در حال حاضر بی خانمان، فقیر و بدون ویزای پاکستان است.
وی افزود: “اگر او در مدت 14 روز با خانواده اش از هتل خارج شود، بلافاصله در معرض خطر اخراج توسط مقامات پاکستانی قرار دارد، زیرا ویزای وی یک سال پیش منقضی شده است.”
برای اظهار نظر با وزارت کشور و وزارت خارجه تماس گرفته شده است.
