از دیدن برخی صحنه ها و مانور های کودکانه آدم شگفت زده می شود. بجای این که از احمد مسعود، این جوان ارجمند و با پشتکار حمایت صورت بگیرد، یاران و شاگردان نامهربان پدرش در خط مقدم جبهه علیه او قرار گرفته و بجان یگانه پسر یار و معلم ارجمند خود افتاده اند.
برادران عزیز من حاشیه نمی روم، بلکه به سادگی و صراحت می خواهم به شما بگویم که از این کار جز فاصله دادن مردم و خریدن خشم نسل های جوان، هیچ سودی به دست نخواهید آورد؟ آخر چه معیار ها و ضابطه های نزد شما و برای شما مطرح ند که احمد آن ها را نداشته باشد و به موجب این نداشتن مستحق این بی مهری و حق ناشناسی قرار بگیرد.
آقایان اگر شما خدا می خواهید، احمد مسعود یک جوان با خداست، اگر شما دانش می خواهید احمد مسعود با دانش و فاضل است، اگر شما پاکی و طهارت و حیا می خواهید، احمد مسعود پاک و طاهر و با حیاست، اگر شما اخلاق می خواهید، احمد مسعود یگانه ی روزگار خود است، اگر شما شجاعت می خواهید، احمد مسعود شجاع و نترس است، اگر شما احترام می خواهید، احمد مسعود به همه ی شما والله احترام قایل است، اگر شما دغدغه های ملی دارید، احمد مسعود برای افغانستان و همه ی مردم این کشور فکر می کند و بالآخره اگر شما جهاد و نام و اعتبار می خواهید، احمد مسعود فرزند یک مجاهد فرهیخته، سالار بزرگ و نام آشنا در تاریخ معاصر افغانستان است، پس چرا با او در افتاده اید؟
بس است، این نشانه ی بزرگی نیست..
ملاحظه: این صفحه مسئولیت برچسب هایی را که به این نوشته زده می شود و یا تصویر هایی که (در تگ ها و باز نشر ها) به آن اضافه می شود را به عهده ندارد، چون شخص بعینه هدف آن نیست.
