تهیه شده توسط: ثریا شریفی
با افزایش درگیری ها در افغانستان آمار آوارگان بطرز قابل توجهی افزایش یافته اند که بیشتر آنها از طریق ایران وارد خاک ترکیه می شوند. این وضعیت که باعث نگرانی دولت ترکیه نیز گردیده است، سبب شده تا امنیت نقاط مرزی و تلاشی های شاهراه ها به مراتب از قبل سخت تر شود و این مشکلات پناهجویانی که در این مسیر پا گذاشته اند را دوچند می کند.
تمرکز اصلی این مطالعه تجزیه و تحلیل نگرش کاربران توییتر در ترکیه نسبت به پناهجویان و مهاجران افغان در طول همه گیری جهانی است. هدف این مطالعه تحلیل کیفی واکنش‌های عمومی بیان‌شده در توییت‌ها و شناسایی نمایندگی‌های پناهندگان و مهاجران افغان و همچنین دلایل رد آنها است.
محققان توئیت های عمومی را با استفاده از هشتگ های خاص مربوط به پناهندگان و مهاجران افغان جمع آوری کردند. آنها توئیت‌ها را فیلتر کردند تا فقط توئیت‌هایی را به زبان ترکی شامل شود و توییت‌هایی را که نامی از پناهندگان یا مهاجران افغان نداشتند، حذف کردند.
اکنون اکثر قاچاقچیان انسان پناهجویان را پس از رساندن در یکی از شهر ها، به حال خود شان رها می کنند.
سپس توییت‌های باقی‌مانده با استفاده از تحلیل محتوای کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. توییت‌ها بین محققان تقسیم شد که به طور مستقل آنها را بر اساس چارچوب کدگذاری توسعه‌یافته برای این مطالعه بررسی و کدگذاری کردند.
چارچوب کدگذاری شامل دسته ها و زیرمجموعه های اصلی مربوط به نمایندگی های پناهندگان و مهاجران افغان، دلایل رد آنها، اقدام علیه آنها و نگرش مثبت نسبت به آنها بود. محققان چارچوب کدگذاری را از طریق بحث های تکراری مورد بحث و بررسی قرار دادند. تجزیه و تحلیل نهایی شامل شناسایی الگوها و مضامین درون توییت های کدگذاری شده بود.
یافته های اصلی در مورد نگرش نسبت به پناهندگان افغان در ترکیه عمدتاً منفی بود. این مطالعه نشان داد که پناهندگان و مهاجران افغان اغلب در رسانه‌های اجتماعی منفی نشان داده می‌شوند و ویژگی‌ها و کلیشه‌های منفی به آنها پیوسته است. نگرش های منفی عمدتاً ناشی از تهدیدات درک شده از جمله تهدیدهای واقعی، نمادین، جمعیتی، امنیتی، اخلاقی و بهداشتی بود. اعضای جامعه میزبان نگرانی خود را در مورد جنایتکار، نفرت انگیز/غیر انسانی، تروریست و ناتوان فرهنگی بودن پناهندگان افغان ابراز کردند.
این مطالعه همچنین دلایلی را برای رد پناهجویان افغان شناسایی کرد که شامل امتیازات درک شده از پناهندگان، تئوری های توطئه در مورد پناهندگان، ادعاهایی مبنی بر اینکه افغان ها باعث ایجاد مزاحمت برای ترک ها می شوند و درک رفتارهای ناسازگار پناهجویان می شود. اعضای جامعه میزبان خواستار اقداماتی علیه پناهندگان و مهاجران افغان، از جمله تهدید دولت و واکنش به کسانی که از پناهندگان حمایت می کنند، شدند.
با این حال، این مطالعه همچنین نگرش های مثبتی را نسبت به پناهجویان افغان نشان داد، اگرچه آنها کمتر دیده می شدند. برخی از کاربران توییتر با پناهندگان افغان ابراز همبستگی کردند، کسانی را که مخالف پناهجویان بودند سرزنش کردند و سهم پناهندگان افغان را در نیروی کار کشور برجسته کردند.
در مجموع، یافته‌ها شیوع نگرش‌های منفی نسبت به پناهجویان افغان در ترکیه را نشان می‌دهد، اما وجود برخی نگرش‌های مثبت را، هرچند در تعداد کمتر، نشان می‌دهد.
با این حال، یافته‌های ما این آثار قبلی را نیز گسترش می‌دهد و نشان می‌دهد که برای برخی از اعضای جامعه میزبان، به طور خاص مربوط به پناهندگان سوری یا افغان نیست، بلکه آنها علیه همه پناهندگان و مهاجران در کشور هستند.
به نظر می رسد آنها ایده میزبانی از پناهندگان در کشور را رد می کنند. یکی از دلایل این نگرش عمومی رد این است که ترکیه میزبان چهار میلیون پناهنده است و در هشت سال گذشته بزرگترین کشور میزبان پناهندگان در جهان بوده است (UNHCR, 2022b).
بر اساس گزارش UNHCR (2022d)، خستگی اعضای جامعه میزبان از میزبانی از پناهندگان در ترکیه به سرعت در حال افزایش است و دلیل این خستگی این است که اعضای جامعه میزبان پناهندگان را عامل اصلی گسترش منابع و خدمات محدود و افزایش رقابت می دانند. بیش از مشاغل و دامن زدن به رفتارهای غیر اجتماعی.
نتایج ما نیز تکمیل کننده این گزارش اخیر است و نشان می دهد که برای برخی از اعضای جامعه، نارضایتی به طور خاص از پناهندگان افغان یا سوری نشات نمی گیرد، بلکه به طور کلی پناهندگان است. از سوی دیگر، برای سایر اعضای جامعه، پناهندگان افغان نماینده این جامعه هستند
بدترین گروه پناهنده در میان جمعیت پناهجو در ترکیه به دلایل مختلف.
بر اساس یافته‌های ما، می‌توان استدلال کرد که چند دلیل احتمالی شامل، اما محدود به این نمی‌شود، پناهندگان افغانی که بدون هیچ گونه کنترلی در مرز به ترکیه می‌آیند، عمدتاً از مردان جوان تشکیل شده‌اند و در نتیجه مشکلات ایمنی را در چشم‌ها ایجاد می‌کنند. عموم مردم (همچنین رجوع کنید به گورکان، 2021؛ ماس، 2021).
چه الگوهایی در توییت های اعضای جامعه میزبان به عنوان پاسخی به بحران پناهجویان افغان ظاهر شد؟ هجوم پناهجویان افغان در ترکیه در سال 2021 که در طول همه گیری کووید-19 رخ داد به ما اجازه داد که چنین پاسخ هایی را بررسی کنیم.
نتایج این مطالعه منفی بود
وکالت پناهندگان افغان، درخواست برای اقدام علیه آنها و حامیان آنها و دلایل رد آنها توسط اعضای جامعه میزبان در رسانه های اجتماعی. همانطور که بوزداگ (2020، ص 712) به درستی بیان می‌کند، رسانه‌های اجتماعی از طریق انتشار گفتمان‌های آشکار «دیگر» به بی‌اهمیت‌سازی و عادی‌سازی تبعیض و نفرت علیه پناهندگان سوری [در ترکیه] کمک می‌کنند.
“نتایج ما نشان می دهد که این موضوع در مورد پناهجویان افغان در ترکیه نیز صادق است. امیدواریم یافته‌های ما راه را برای بحث در مورد اینکه چگونه رسانه‌های اجتماعی می‌توانند برای توزیع گفتمان‌های مثبت برای پناهندگان و مهاجران استفاده شوند، هموار کند.
*این گزارش خبری با حمایت روزنامه نگاران برای حقوق بشر «JHR» تهیه شده است.
شما باید داخل شوید برای نوشتن دیدگاه.