زنان ایرانی در ترکیه با چالش‌ها و تفاوت‌های فرهنگی روبرو هستند

تهیه کننده: مهره‌ناز بختیاری

زنان ایرانی در ترکیه نماینده گروهی متنوع با سوابق و تجربیات متنوع هستند. بسیاری از زنان ایرانی به دلایل مختلفی مانند جستجوی فرصت‌های اقتصادی بهتر، تحصیل، فرار از محدودیت‌های سیاسی یا اجتماعی یا پیوستن به اعضای خانواده‌ای که قبلاً در این کشور ساکن شده‌اند، زندگی در ترکیه را انتخاب کرده‌اند. در حالی که می توانم یک نمای کلی ارائه کنم، مهم است که توجه داشته باشیم که داستان هر فرد منحصر به فرد است.

زنان ایرانی با ورود به ترکیه با چالش های سازگاری با فرهنگ جدید و پیمایش در پیچیدگی های یک جامعه متفاوت مواجه می شوند. زبان اغلب یک مانع است، اما بسیاری از زنان ایرانی برای بهبود مهارت های ارتباطی خود و ادغام در جامعه جدید خود در دوره های زبان ترکی ثبت نام می کنند.

از نظر تحصیلی، برخی از زنان ایرانی با بهره گیری از دانشگاه ها و برنامه های آکادمیک این کشور، تحصیلات عالی را در ترکیه انتخاب می کنند. موسسات آموزشی ترکیه طیف وسیعی از فرصت ها را برای زنان ایرانی فراهم می کند تا دانش و مهارت خود را در زمینه های مختلف گسترش دهند.

در عرصه حرفه ای، زنان ایرانی در ترکیه در صنایع و بخش های مختلف مشغول هستند. برخی انتخاب می کنند از تخصص موجود خود استفاده کنند و در زمینه هایی مانند پزشکی، مهندسی یا امور مالی کار کنند. دیگران سرمایه گذاری های کارآفرینی را کشف کرده و کسب و کار خود را راه اندازی و یا در نیروی کار محلی شرکت می‌کنند.

یکی از جنبه های قابل توجه تجارب زنان ایرانی در ترکیه، توانایی اعمال آزادی و استقلال شخصی بیشتر در مقایسه با کشور خود است. آنها اغلب فرصت های بیشتری برای ابراز وجود، دنبال کردن سرگرمی ها، شرکت در فعالیت های فرهنگی و ارتباط با افراد همفکر پیدا می کنند.

با این حال، زنان ایرانی در ترکیه هنوز با چالش‌ها و تفاوت‌های فرهنگی روبرو می‌شوند. آنها با تعصب یا تبعیض، هم از سوی جوامع محلی و هم در داخل جوامع ایرانی خود مواجه هستند. ایجاد توازن میان میراث ایرانی آنها با محیط چندفرهنگی که در آن قرار دارند می تواند فرآیندی پیچیده و مداوم باشد.

علاوه بر این، زنان ایرانی در ترکیه اغلب روابط قوی با کشور خود و خانواده‌هایشان که در آنجا زندگی می‌کنند، حفظ کرده و به دلیل جدایی از عزیزان و اشتیاق به وطن با چالش های عاطفی روبرو می‌شوند.

علی‌رغم چالش ها، زنان ایرانی در ترکیه سهم قابل توجهی در بافت اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جوامع خود دارند. آنها دیدگاه ها، استعدادها و مهارت های منحصر به فرد خود را به ارمغان می آورند و ملیله های متنوع جامعه ترکیه را غنی می کنند.

یادآوری این نکته مهم است که تجربیات و داستان های زنان ایرانی در ترکیه گسترده و چندوجهی است. در حالی که این یک نمای کلی ارائه می دهد، بسیار مهم است که به داستان هر فرد با همدلی، درک و احترام به شرایط و آرمان های منحصر به فرد آنها برخورد کنیم.

سارا، یک زن 30 ساله ایرانی، خود را در جستجوی یک زندگی جدید در ترکیه یافت. او وطن خود را در جستجوی آزادی، فرصت ها و فرصتی برای دنبال کردن رویاهای خود فراتر از محدودیت های فرهنگی که در ایران با آن روبرو بود ترک کرد.

سارا پس از ورود به استانبول با چالش های سازگاری با کشور و فرهنگ جدید روبرو شد. او به سرعت متوجه شد که ترکیه آزادی و فرصت هایی را که آرزویش را داشت به او ارائه کرده است. او که مصمم بود از زندگی جدید خود بهترین استفاده را ببرد، در کلاس های زبان ترکی ثبت نام کرد تا بر موانع زبانی غلبه کند و با جامعه محلی ارتباط برقرار کند.

اشتیاق سارا به هنر و مد، او را به کشف صحنه خلاقانه پر جنب و جوش در استانبول سوق داد. او در کارگاه های آموزشی شرکت کرد و با طراحان محلی ارتباط برقرار کرد و در صنعت مد غوطه ور شد. او با استعداد و پیشینه فرهنگی منحصر به فرد خود شروع به خلق طرح های خود کرد که عناصر زیبایی شناسی ایرانی و ترکی را در هم آمیخت.

با شناخت خلاقیت و پتانسیل او، صاحب یک بوتیک به سارا پیشنهاد کارآموزی داد و به او فرصت داد تا ضمن کسب تجربه عملی، طناب های صنعت مد را بیاموزد. سارا از این شانس استقبال کرد و با پشتکار کار کرد، مهارت های خود را ارتقا داد و شبکه خود را در جامعه مد گسترش داد.

با رشد استعدادش، سارا تصمیم گرفت که برچسب مد خود را راه اندازی کند. او با الهام گرفتن از میراث ایرانی‌اش، الگوها و نقوش سنتی را در طرح‌های خود گنجاند و به آن‌ها رنگ و بویی معاصر بخشید. خلاقیت های او در جوامع ترک و ایرانی طنین انداز شد و او به دلیل آمیختگی منحصر به فرد فرهنگ ها به رسمیت شناخته شد.

سارا در این زمینه میگوید: «موفقیتم به عنوان یک طراح مد به من اجازه داد تا از نظر مالی مستقل شوم و رویاهای خود را طبق شرایط خودش دنبال کنم. من بوتیک خود را افتتاح کردم و طرح های خود را به نمایش گذاشتم و با هنرمندان محلی دیگر همکاری کردم. بوتیک من به مرکزی برای خلاقیت و تبادل فرهنگی تبدیل شد و هم محلی ها و هم گردشگرانی را که سبک متمایز من را قدردانی می کردند، جذب کردم».

سارا تاکید کرد: «فراتر از دستاوردهای حرفه ای خود، مدافع توانمندسازی زنان شدم. کارگاه‌ها و رویدادهایی ترتیب دادم که دستاوردهای زنان ایرانی و ترک در زمینه‌های مختلف را تجلیل و گفت‌وگو و تفاهم بین دو فرهنگ را تقویت کردم. از طریق پلتفرم خود داستان های انعطاف پذیری، جاه طلبی و شکستن موانع اجتماعی را به اشتراک گذاشتم».

سارا در ادامه توضیح داد: «سفرم به ترکیه بدون چالش نبود. با دلتنگی برای خانواده و محیط آشنای ایران با لحظاتی از تردید و دلتنگی روبرو شدم. با این حال، اشتیاق من به کارم و حمایت جامعه هنری پر جنب و جوش در استانبول به من کمک کرد تا آن دوران سخت را طی کنم».

با گذشت زمان، سارا نیز در ترکیه عشق پیدا کرد. او با علی، یک روزنامه نگار ترک که ارزش های او را به اشتراک می گذاشت و از جاه طلبی های او حمایت می کرد، ملاقات کرد. آنها با ترکیب پیشینه فرهنگی خود و تشکیل یک مشارکت قوی که زندگی شخصی و حرفه ای آنها را غنی تر کرد، زندگی مشترکی را بنا کردند.

داستان سارا الهام بخش بسیاری از زنان ایرانی مقیم ترکیه شد. او نمونه‌ای از قدرت و انعطاف‌پذیری زنانی بود که جرأت داشتند به دنبال علایق خود بروند و از محدودیت‌های اجتماعی رهایی یابند. او از طریق خلاقیت، کارآفرینی و حمایت خود، کلیشه ها را به چالش کشید و به جامعه ای فراگیرتر و متنوع تر کمک کرد.

سارا در حالی که میراث ایرانی خود را گرامی می دارد، در ترکیه احساس تعلق و آزادی پیدا کرد. او فرصت هایی را که کشور ارائه می کرد پذیرفت و خستگی ناپذیر برای ایجاد زندگی مطابق با آرزوهای او کار کرد. او در طول سفر خود به دیگران یادآوری کرد که با عزم، شجاعت و یک جامعه حمایتی، می توان بر موانع فرهنگی غلبه کرد و در یک محیط جدید پیشرفت کرد.

داستان سارا نمادی از تجربیات زنان ایرانی در ترکیه است که هر کدام سفرها و آرزوهای منحصر به فرد خود را دارند. داستان‌های آن‌ها به عنوان شاهدی بر قدرت انعطاف‌پذیری، خلاقیت، و پیگیری آزادی شخصی در شکل‌دهی یک زندگی رضایت‌بخش است.

*این گزارش خبری با حمایت روزنامه نگاران برای حقوق بشر «JHR» تهیه شده است.