پناهندگانحقوق بشر

خبرنگاران افغان در ترکیه، با مشکلات و ابهامات متعددی مواجه هستند

تهیه شده توسط: نصیره احمدی

فرار خبرنگاران از افغانستان به دلیل وخامت اوضاع امنیتی و تهدید آزادی رسانه ها در این کشور یک نگرانی قابل توجه بوده است. بسیاری از خبرنگاران با حملات هدفمند، ارعاب و آزار و اذیت بازیگران مختلف از جمله طالبان و دیگر گروه های افراطی مواجه شده اند. در نتیجه، خبرنگاران در جستجوی امنیت و حفاظت به دنبال خروج از افغانستان هستند.

فرار خبرنگاران از افغانستان یک پروسه پیچیده و چالش برانگیز است که اغلب با خطرات و عدم قطعیت های قابل توجهی همراه است. برخی از روزنامه نگاران با کمک سازمان های بین المللی، دولت های خارجی یا شبکه های رسانه ای که تلاش های تخلیه را هماهنگ کرده اند، توانسته اند کشور را ترک کنند. این تلاش ها شامل ارائه پشتیبانی لجستیکی، ایمن سازی اسناد سفر و اطمینان از عبور ایمن به خارج از کشور بوده است.

با این حال، همه خبرنگاران نتوانسته اند فرار کنند و بسیاری از آنها همچنان در معرض خطر قابل توجهی در افغانستان هستند. این وضعیت به دلیل دسترسی محدود به اطلاعات قابل اعتماد، تغییر دینامیک در زمین و موانع لجستیکی که می تواند مانع از تلاش های تخلیه شود، پیچیده تر می شود.

کشورهای همسایه افغانستان مانند پاکستان، ایران و همچنین ترکیه مقصد مشترک خبرنگاران افغانی بوده اند که به دنبال پناهندگی هستند. این کشورها میزبان تعداد قابل توجهی از پناهجویان افغان از جمله روزنامه نگاران بوده اند و سطوح مختلف حمایتی، چارچوب های قانونی و منابع برای اسکان آنها دارند.

سازمان‌های بین‌المللی، شبکه‌های رسانه‌ای و گروه‌های حقوق بشر نقش مهمی در حمایت از حمایت از خبرنگاران افغان و حمایت از فرار آنها ایفا کرده‌اند. آنها آگاهی را در مورد خطراتی که خبرنگاران در افغانستان با آنها روبرو هستند افزایش داده اند، خواستار امنیت و امنیت آنها شده اند، و برای ارائه کمک و منابع برای کسانی که به دنبال پناهندگی هستند، تلاش کرده اند.

فرار خبرنگاران از افغانستان اهمیت حیاتی حمایت از آزادی مطبوعات، حمایت از حقوق روزنامه نگاران، و تضمین امنیت و امنیت حرفه ای رسانه ها در مناطق درگیری را برجسته می کند. حمایت بین المللی، همکاری و تلاش های حمایتی برای حفاظت از زندگی و آزادی خبرنگاران افغان و تضمین تداوم روزنامه نگاری مستقل در کشور ضروری است.

خبرنگاران افغان که به دلیل درگیری ها و تهدیدهای آزادی رسانه ها در افغانستان به دنبال پناهندگی هستند در ترکیه، با مشکلات و ابهامات متعددی مواجه می شوند. این چالش ها رو به رو می‌شوند.

روزنامه نگاران افغانی که به ترکیه می رسند معمولاً باید روند پناهندگی را طی کنند تا از حمایت بین المللی برخوردار شوند. این فرآیند می تواند پیچیده و زمان بر باشد و نتیجه آن تضمین نشده است. آنها ممکن است نیاز داشته باشند که شواهدی از تهدیدهایی که در افغانستان با آن روبرو بوده اند ارائه دهند و ترس موجهی از آزار و شکنجه را نشان دهند.

همچنین تفاوت های زبانی و نابرابری های فرهنگی موانعی را برای خبرنگاران افغان در ترکیه ایجاد کرده است به طوری که زبان ترکی برای آنها ناآشنا بوده و ارتباطات و ادغام را چالش برانگیزتر کرده است. دسترسی به اطلاعات و منابع به زبان مادری آنها نیز محدود است.

از سوی دیگر یافتن فرصت های شغلی در بخش رسانه در ترکیه برای خبرنگاران افغان دشوار بوده و مهارت زبان و به رسمیت شناختن صلاحیت ها یا تجربیات به دست آمده در افغانستان مورد نیاز به شمار میرود، اما به راحتی قابل دستیابی نیست. علاوه بر این، رقابت برای موقعیت‌های رسانه ای محدود می تواند شدید باشد.

در همین راستا، میرویس امیری یکتن از خبرنگاران افغان مقیم ترکیه می‌گوید: خبرنگاران افغان به حمایت و منابع نیاز دارند تا روند پناهندگی را طی کنند، به مراقبت های صحی، آموزش و سایر خدمات ضروری دسترسی پیدا کنند. سازمان‌های محلی، از سازمانهای غیردولتی و آژانس‌های بین‌المللی برای رفع این نیازها درخواست کمک میکنیم.

امیری گفت: فعالان حقوق بشر و روزنامه نگاران افغان در ترکیه با چالش های مختلفی روبرو هستند که برای ارتقای حقوق بشر، دفاع از عدالت، و افزایش آگاهی در مورد مسایلی که افغانستان را تحت تاثیر قرار می دهند، تلاش می کنند. روزنامه نگاران افغان در ترکیه اغلب در تلاش های حمایتی برای افزایش آگاهی در مورد نقض حقوق بشر، وضعیت افغانستان و نیازهای پناهندگان افغان شرکت می کنند. آنها با سازمان های محلی و بین المللی، رسانه ها و گروه های جامعه مدنی برای تقویت صدای خود و حمایت از تغییر همکاری می‌کنند اما با چالش های قانونی و اداری مواجه می‌شوند. این می‌تواند شامل پیمایش فرآیند پناهندگی، کسب وضعیت قانونی و درک حقوق و مسئولیت‌های آنها بر اساس قوانین ترکیه باشد».

میرویس که خود به عنوان فعال در زمینه مهاجرین کار ‌می‌کند تاکید کرد: فعالان حقوق بشر و روزنامه نگاران افغان به ویژه کسانی که در مورد مسائل حساس صحبت می کنند، ممکن است با تهدیداتی برای امنیت و امنیت خود مواجه شده و در معرض آزار و اذیت، ارعاب یا خشونت، هم از سوی بازیگران دولتی و هم غیردولتی باشند. حفظ ایمنی شخصی و اجرای اقدامات امنیتی می تواند ملاحظات ضروری برای رفاه آنها باشد».

امیروی در ادامه تاکید کرد: فعالان و روزنامه نگاران افغان اغلب برای انجام مؤثر کار خود نیاز به دسترسی به منابع و شبکه های پشتیبانی دارند. ایجاد شبکه ها و همکاری با سازمان های حقوق بشر محلی و بین المللی، رسانه ها و گروه های جامعه مدنی برای فعالان و خبرنگاران افغان حیاتی است اما این شبکه‌ها فرصت‌هایی را برای حمایت مشترک، اشتراک دانش و همبستگی فراهم نمی‌کند و تأثیر و گستردگی آن‌ها برای خبرنگاران اغلب خارجی محدود است».


*این گزارش خبری با حمایت روزنامه نگاران برای حقوق بشر «JHR» تهیه شده است.

 

دکمه بازگشت به بالا