نوشته شده توسط: علی احمد برات
پس از سقوط حکومت افغانستان به دست طالبان، ده‌ها هزار شهروند افغان وارد ترکیه شدند، کشوری که در حال حاضر میزبان حداقل پنج میلیون مهاجر از منطقه بود.
ترکیه یکی از بزرگترین تولید کنندگان و مصرف کنندگان گوشت در منطقه است. ترکیه هر ساله مقدار زیادی گوشت گوسفند به عراق، سوریه و کشورهای حوزه خلیج فارس صادر می کند.
اما در سال های اخیر، ترکیه با کمبود نیروی کار در بخش کشاورزی و دامداری مواجه بوده است، زیرا هر ساله خانواده های بیشتری از روستاها به شهرهای بزرگ نقل مکان می کنند و در تلاش برای یافتن شغل و تجارت جدید هستند. به همین دلیل کشاورزی و دامداری به بازار کار مناسبی برای مهاجران افغانستانی تبدیل شده است که معمولاً از طریق قاچاق وارد ترکیه می شوند.
عبدالخالق یکی از مهاجرانی که به صورت غیرقانونی وارد ترکیه شده و در واقع در یکی از استان های ترکیه به دامداری و کشاورزی مشغول است مشکلات خود را اینگونه روایت می کند.
عبدالخالق: افغان‌ها در این بخش زیاد کار می‌کنند، افغان‌ها همه کار مالداری و زراعت را انجام می‌دهند، مردم خودشان به این شغل‌ها نمی‌آیند چون کار سختی است، اما ما برای یک لقمه نان درست و حلال کار می‌کنیم. ما می توانیم یک لقمه نان پیدا کنیم، اما آنها کار ما را نمی کنند، آنها پول بیشتری می خواهند، آنها کار تمیز می خواهند، اما ما پشت حرفمان نمی رویم.
ساعت ها کار سنگین و مراقبت از صدها حیوان در پایان روز انرژی چندانی برای عبدالخالق باقی نمی گذارد، مخصوصاً در روزهایی که باید 15 ساعت کار کند، اما خوشحال است که حداقل جایی دارد.
عبدالخالق فرصت نداشت در زادگاهش به مکتب برود، اما اکنون امیدوار است که فرزندانش فرصت های بهتری برای تحصیل و کار در دور از زادگاه خود داشته باشند.
محمد حسین یکی از ده ها هزار شهروند افغانستانی است که شش سال پیش همزمان با بدتر شدن اوضاع امنیتی در منطقه شان به صورت قاچاق وارد ترکیه شد. او و خانواده اش در ساکاریا، شهری در سواحل دریای سیاه، در مزرعه ای زندگی می کنند که در آن گاو و گوسفند پرورش می یابد.
محمدحسین هر روز در این مزرعه سخت کار می کند و در ازای کارش در اینجا، جایی برای زندگی و حقوقی برای تامین معاش خود و خانواده اش دارد.
محمدحسین به دلیل ناامنی و بیکاری زادگاهش در ولایت قندوز در شمال افغانستان را ترک کرد. بخش‌هایی از قندوز در سال‌های اخیر شاهد موجی از ناامنی مرگبار و حضور گروه‌های قاچاق مواد مخدر و شبکه‌های آدم‌ربایی بوده است. محمد حسین برای رسیدن به ترکیه راهی خطرناک و طولانی را طی کرد.
ترس از گروه های مسلح در مناطق دورافتاده پاکستان، احتمال دستگیری توسط نیروهای امنیتی ایران و خطر عبور پلیس ترکیه از مرز، خاطراتی است که او از سفر به ترکیه دارد، سفر غیرقانونی به این کشور که حدود یک ماه طول کشید.
مزرعه ای که حسین در مناسبت های خاص مانند عید قربان در آن کار می کند میزبان ده ها نفر است که برای ذبح حیوانات قربانی را به اینجا می آورند. حسین و همکارانش در چنین روزهایی ساعت ها کار می کنند و هزاران کیلو گوشت را به کمک وسایل برقی به قطعات کوچک تقسیم می کنند و در اختیار مشتریان خود قرار می دهند.
حسین باید از صبح تا عصر کار کند تا از همه حیوانات مزرعه مراقبت کند. اما قانون بازگرداندن اجباری افغان ها به کشورشان در بسیاری از موارد شامل حال کسانی است که در این کشور رو به رشد در غرب آسیا به کارهای کشاورزی و مالداری مشغول هستند.
ترکیه در چهار ماهه نخست سال 2023 حدود ده هزار پناهجوی افغان را به کشورشان بازگردانده است، جایی که زندگی تحت حاکمیت خشونت آمیز طالبان برای شهروندان این کشور روز به روز دشوارتر می شود.
*این گزارش خبری با حمایت روزنامه نگاران برای حقوق بشر «JHR» تهیه شده است.
شما باید داخل شوید برای نوشتن دیدگاه.