افغانستانزندگینگاه‌هاهنر
موضوعات داغ

از نعت‌خوانی تا مثنوی: میراث فرهنگی میر فخرالدین آغا در استانبول زنده شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کوکچه، در تاریخ ۲۷ ثور/اردیبهشت، مصادف با سالگرد درگذشت میر سید فخرالدین آغا، محفلی به یادبود او با حضور جمعی از فرهنگیان، فرهیختگان و دوستداران فرهنگ و هنر افغانستان در شهر استانبول برگزار شد. این مراسم به همت جمعی از فعالان فرهنگی افغانستان در ترکیه ترتیب داده شده بود تا یاد و خاطره‌ی این شخصیت والا و نقش او در اعتلای فرهنگ و ادب افغانستان را گرامی بدارند.

استانبول، ترکیه – در سالگرد درگذشت میر سید فخرالدین آغا، عارف، شاعر و چهره‌ی فرهنگی برجسته‌ی افغانستان، محفلی به یادبود او با حضور جمعی از فرهنگیان و فرهیختگان در شهر استانبول برگزار شد. این مراسم که به همت دوستداران فرهنگ و هنر افغانستان در ترکیه تدارک دیده شده بود، یاد و خاطره‌ی این شخصیت والا را گرامی داشت.

در این مراسم، شماری از دیگر فرهنگیان و فرهیختگان نیز به ایراد سخنرانی پرداخته و به بیان خاطرات و تجربیات خود از آشنایی با میر فخرالدین آغا پرداختند. همچنین، گزیده‌ای از نعت‌ها و اشعار مورد علاقه‌ی او توسط هنرمندان اجرا شد که با استقبال گرم حاضران روبرو گردید. این محفل، فرصتی مغتنم برای تجلیل از مقام میر فخرالدین آغا و یادآوری نقش او در حفظ و ترویج فرهنگ و هنر افغانستان بود.

در این محفل یادبود، آقای ظهر مظهور، نویسنده‌ی کتاب “در کوی دوست” – که شرح زندگی، سلوک و شعرهای خوانده‌شده‌ی میر فخرالدین آغا است – به سخنرانی پرداخت. ایشان با اشاره به ویژگی‌های برجسته‌ی شخصیتی و فرهنگی میر فخرالدین آغا، او را شخصیتی چندبعدی و تأثیرگذار در عرصه‌ی فرهنگ و ادب افغانستان توصیف کرد. مظهور افزود: “میر فخرالدین آغا نه تنها یک عارف و شاعر بود، بلکه یک انسان کامل بود که زندگی خود را وقف خدمت به خلق و ترویج ارزش‌های انسانی کرد.”

سید فخرالدین آغا، زاده‌ی ۱۳۲۲ کابل، در خانواده‌ای صوفی‌مسلک پرورش یافت. پس از تحصیلات نظامی، به دلیل اختلاف با حکومت، از ارتش کناره‌گیری کرد و به تجارت روی آورد. او که نعت‌خوانی را از کودکی آغاز کرده بود، به هنر و آموزه‌های مولانا عشق می‌ورزید و نخستین کسی بود که مثنوی معنوی را در رادیو افغانستان ضبط و پخش کرد. با وجود مشکلات، به فعالیت‌های فرهنگی و آموزش ادامه داد و در سال ۱۳۸۵ در مزارشریف درگذشت.

مظهر در باره پدرش میر فخرالدین آغا اظهار داشت که شخصیتی برجسته و محبوب در میان خانواده، اقوام و آشنایان بود. نه تنها به دلیل خصائل نیکو و رفتار اجتماعی گرم، بلکه به خاطر تعهد عمیق به تصوف، عرفان و کمک به نیازمندان، در یادها مانده است.

وی در ادامه با بیان اینکه میر فخرالدین آغا شخصیتی بسیار اجتماعی داشت. هر کسی که با او ملاقات می‌کرد، احساس می‌کرد سال‌هاست او را می‌شناسد گفت: او با اولین دیدار چنان صمیمانه رفتار می‌کرد که گویی سال‌ها با آن شخص آشنایی داشته است. این صمیمیت و گشاده‌رویی، او را در میان اطرافیانش بسیار محبوب کرده بود.

وی اظهار داشت: یکی از ویژگی‌های بارز میر فخرالدین آغا، تعهد او به کمک به نیازمندان بود. او همواره ۵۰ درصد از درآمد خود را به کمک به فقرا اختصاص می‌داد و این کار را به گونه‌ای انجام می‌داد که کسی متوجه نشود. او اغلب از دیگران می‌خواست تا به جای او، کمک‌ها را به دست نیازمندان برسانند، تا ریا نشود و عزت نفس افراد حفظ شود.

نویسنده کتاب “در کوی دوست” همچنین براین نکته اشاره کرد که میر فخرالدین آغا حافظه بسیار قوی‌ای داشت. او ساعت‌ها مطالعه می‌کرد و مطالب را به خوبی به خاطر می‌سپرد. او حتی در سنین بالا نیز به یادگیری و مطالعه ادامه می‌داد و همواره کتابی زیر بغل داشت. او آرزو داشت به عنوان یک شاگرد و دانشجو از دنیا برود و تا آخرین لحظه زندگی به دنبال کسب علم و معرفت بود.

وی اضافه کرد: میر فخرالدین آغا میراث عرفانی خود را از پدرکلان مادری‌اش به ارث برده بود. پدرکلان مادری او یکی از متصوفین برجسته زمان خود بود و میر فخرالدین آغا در خانواده‌ای با این پیشینه معنوی پرورش یافت. او در کنار تحصیلات آکادمیک و فعالیت در نظام [آموزشی]، همواره به تصوف و عرفان پایبند بود و در این زمینه به مطالعه و تحقیق می‌پرداخت.

ظهور مظهر با یادآوری اینکه نام اصلی میر فخرالدین آغا، سید فخرالدین بود، اما به دلیل اینکه پدرکلانش میر بود، او نیز به میر فخرالدین شهرت یافت، تاکید کرد: به گفته نزدیکانش، توصیف کامل شخصیت میر فخرالدین آغا با کلمات امکان‌پذیر نیست. او شخصیتی چندبعدی و دارای خصائل نیکوی فراوانی بود که او را در میان اطرافیانش بسیار محبوب و مورد احترام قرار داده بود. او نمونه‌ای از یک انسان کامل بود که زندگی خود را وقف خدمت به خلق و کسب معرفت الهی کرد.

مظهر هدف از نوشتن این کتاب را، ادای احترام به میر فخرالدین آغا و زنده نگه داشتن یاد و خاطره او برای نسل‌های آینده است عنوان کرد که باشد زندگی و شخصیت او، الگویی برای همه ما باشد.

دکمه بازگشت به بالا