بسیاری‌ها این عکس طالبان را در رسانه‌های اجتماعی دست به دست کرده و به یاران قهرمان ملی که آرمان‌های او را فراموش کرده و حتا حالا نتوانسته اند از محل کار او که در واقع بخش تاریخ جهاد و مقاومت است نگهداری کنند، طعنه می زنند.
سردار محمد رحمان اوغلی، عضو پیشین مجلس نمایندگان با نشر این تصویر و عکس‌های از داکتر عبدالله، عبدرب الرسول سیاف و حامد کرزی نوشته است: (جنگ دولت با یک گروه تروریستی را بر نمی تابد و تلاش برای بقای حکومت غنی مساوی به حمایت از حاکمیت طالبان است.)
آقای اوغلی همچنین نوشته است: (برای یاران، مامورین و سکرتران آمر مسعود به خصوص آقای عبدالله آیا تصویر زیر خاطره‌ای را تداعی می‌کند؟.)
شفیق الله شفیق، استاد دانشگاه در بلخ نوشته است: (زمانی که طالبان به چوکی فرماندهی شیر پنجشیر در فرخار تکیه زدند جگر همه مان پاره شد. تمام درس‌های را که در تاریخ خوانده بودم یکایک از جلوی چشمانم گذشت.)
او خطاب به مقاومت‌گران گفته است که اختلافات را کنار گذاشته و به طعنه بازی‌ها پایان دهند، در غیر آن پشیمان خواهند شد. فرخار محل تولد جنرال داوود داوود از جنرالان و یاران نزدیک به احمد شاه مسعود قهرمان ملی است.
آشنا فرهادی از دیگر کابران نوشته است: (به دوستم زنگ زدم گفتم؛ هیچ کس از برادران جنرال داوود و سایر مقاومت گران سابق در فرخار مگر نبود که طالبان چمن خسده را تصرف کردند؟ دوستم گفت: افراد زیادی استند، اما بنا به اختلافات درونی و توزیع پول از جانب دولت به اشخاص و افراد معیین که توانایی جنگنیدن را ندارند مردم در برابر طالبان مقاومت نکردند.)
با این همه هنوز هیچ یکی از مقام های دولتی به شمول داکتر عبدالله که زمانی بیشتری را با قهرمان ملی در این پایگاه گذشتانده، به این موضوع واکنش نشان نداده است.
چمن خسده از مهم ترین پایگاه‌های مقاومت علیه طالبان بود که درمیان کوه های بلند در قسمت بالای دره فرخار موقعیت دارد، جدا از چند ساختمان پخته‌کاری در دامنه کوه‌های سنگی ، صوف‌های در دل کوه نیز کندن کاری شده که موقع بمباردمان، مقاومت‌گران و مجاهدین در آن پناه می بردند.
این پایگاه آن‌قدر مستحکم و سنجیده شده بود که مقاومت‌گران آن را تسخیر ناپذیر می‌دانستند.
یک منبع محلی از تخار به کاویان گفت: (این پایگاه تنها یک مرکز فرماندهی نبود بل یک موزیم و محل نگهداری مدارک از جریان جهاد و مقاومت نیز شمرده می شد.)
او افزود: (بسیاری از وسایل و مدارک به شمول نقشه جنگ، یادداشت‌ها و نوشته‌های قهرمان ملی، تخت خواب، میز کار و سایر وسایل در آن‌جا موجود بود که امروزه همه بخشی از آثار تاریخی جنگ علیه شوری و طالبان محسوب می‌شوند.)
انتهای پیام
