وضعیت بحرانی آموزش دختران در افغانستان؛ ۲.۲ میلیون دختر همچنان از تحصیل محروم‌اند
با آغاز چهارمین سال آموزشی تحت حاکمیت طالبان، دختران در مقاطع متوسطه و لیسه همچنان از حق تحصیل محرومند. این موضوع نه تنها آرزوهای صدها هزار دختر را بر باد داده، بلکه مشکلات روحی و اجتماعی فراوانی را برای آن‌ها به همراه داشته است.
به گزارش اخیر، دانش‌آموزانی که روزی با شور و شوق به مکتب می‌رفتند، اکنون به‌ناچار در چهار دیواری خانه‌ها محبوس شده‌اند. بصیره (نام مستعار) و فرخنده (نام مستعار) دو نمونه از این دانش‌آموزان هستند که به دلیل محرومیت از آموزش دچار افسردگی و عدم امید به آینده شده‌اند.
بصیره، دختر ۱۶ ساله‌ای که با احساس حسرت به برادرش نگاه می‌کند، پس از تکمیل صنف ششم به دلیل فرمان ملا هبت‌الله آخندزاده دیگر نتوانسته به مکتب بازگردد. او می‌گوید: «من روزهایی که مکتب نرفته‌ام را حساب می‌کنم، و اکنون دیگر صدای زنگ درس را نشنیده‌ام.»
فرخنده هم به‌عنوان دانش‌آموزی دیگر، به افسردگی و ناامیدی خود اشاره کرده و می‌گوید: «اگر مکاتب به روی دختران بسته نمی‌شد، امسال در صنف دوازدهم می‌بودم.» او به وضوح از تأثیر منفی محدودیت‌های طالبان بر آینده دختران سخن می‌گوید.
استادان مکاتب نیز با انتقاد از سیاست‌های طالبان هشدار می‌دهند که ادامه محرومیت دختران از آموزش به جامعه افغانستان آسیب‌های جبران‌ناپذیری خواهد زد. محمدرحیم، استاد پیشین می‌گوید: «ممنوعیت آموزش دختران نه‌تنها آینده آن‌ها را تیره کرده، بلکه ضربه‌ای به جامعه وارد می‌آورد.»
طبق گزارش صندوق بین‌المللی کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، حدود ۲.۲ میلیون دختر در افغانستان از ادامه آموزش محرومند. پیش‌بینی می‌شود که در صورت عدم تغییر وضعیت، تا سال ۲۰۳۰ بیش از چهار میلیون دختر از تحصیل محروم خواهند شد.
وزارت معارف طالبان در اواخر سال ۲۰۲۱، آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را تعلیق کرد و اعلام کرده که این مکاتب تا زمان فراهم شدن «شرایط مناسب اسلامی» بسته خواهند ماند. جامعه جهانی بارها از طالبان خواسته که به حق آموزش دختران احترام بگذارد، اما این خواسته ها همواره نادیده گرفته شده است.
