ذاکر جلالی، مدیر بخش دوم سیاسی وزارت خارجه افغانستان، در پستی در X تأکید کرد که باید از رویکردهای صرفاً امنیتی فراتر رفت و نقش سازنده افغانستان در اتصال، همکاری و ادغام منطقهای را شناخت. او اشاره کرد که پیش از ۲۰۲۱، حضور نیروهای نظامی خارجی و دخالتهای منطقهای و بینالمللی، افغانستان را به چالشی امنیتی برای مردم خود و منطقه تبدیل کرده بود. اما امروز، افغانستان دیگر صرفاً یک بحران برای مدیریت نیست.
با موقعیت جغرافیایی-اقتصادی، نیت خوب و سیاست خارجی اقتصادمحور دولت فعلی، این کشور پتانسیل پل مؤثری بین آسیای مرکزی، جنوبی و غربی را دارد. جلالی گفت که کشورهای منطقه میتوانند از ظرفیتهای ترانزیتی، تجاری و اتصالی افغانستان برای منافع مشترک و تقویت ادغام منطقهای استفاده کنند.
او از تأکید عباس عراقچی، وزیر خارجه ایران، بر این فرصتها در سخنرانی اخیرش در نشست تهران قدردانی کرد و افزود که در چهار سال گذشته، گامهای ملموسی برای بهبود ترانزیت منطقهای، اتصال، تسهیل تجارت و همکاری اقتصادی بین افغانستان و همسایگان برداشته شده است.
این تلاشها نشان میدهد که رویکرد آیندهنگر و تعاملمحور میتواند ثبات، رونق و منافع متقابل منطقهای ایجاد کند. جلالی نتیجهگیری کرد که همکاری با افغانستان باید بر اساس فرصتهای موجود، واقعیتهای میدانی و ظرفیتهای در دسترس باشد، زیرا افغانستان و منطقه پتانسیل گستردهای دارند که بهرهبرداری مؤثر از آنها میتواند نتایج پایدار برد-برد ایجاد کند.
عراقچی در نشست تهران گفت که امنیت، ثبات و رونق افغانستان مستقیماً به منافع کشورهای همسایه مرتبط است و همکاری منطقهای برای صلح و توسعه پایدار ضروری است.
او تأکید کرد که هیچ راهحل فرامنطقهای یا تحمیلی نمیتواند چالشهای افغانستان را حل کند و همسایگان طبیعیترین شرکا هستند. عراقچی موقعیت جغرافیایی-اقتصادی افغانستان را برجسته کرد و گفت که ثبات و توسعه آن نه تنها ضرورت انسانی بلکه الزام استراتژیک برای منطقه است.
او شکست رویکردهای امنیتیمحور و حضور دو دههای ناتو و خروج شتابزده آمریکا در ۲۰۲۱ را مورد انتقاد قرار داد و خواستار مکانیسمهای گفتگوی منظم بین همسایگان افغانستان برای جلوگیری از سوءتفاهمها، هماهنگی در مسائل اقتصادی، مرزی و انسانی، کاهش تنشها و تقویت همکاری منطقهای شد.
نقش ترانزیتی افغانستان به عنوان فرصت جغرافیایی-اقتصادی در تقاطع آسیای مرکزی، غربی و جنوبی توصیف شد که میتواند به عنوان پلی برای ترانزیت، تجارت و ادغام عمل کند. پیش از ۲۰۲۱، دخالتهای خارجی آن را به چالش امنیتی تبدیل کرده بود، اما سیاست اقتصادمحور فعلی بر بهرهبرداری از موقعیت برای منافع مشترک تمرکز دارد، با گامهای ملموس در چهار سال گذشته برای بهبود اتصال و همکاری با همسایگان
