مهران پوپل، شاعر و کارگر مهاجر افغان، در دل تاریکی‌های ناامیدی و تبعیض‌های قومی
مهران پوپل، شاعر و کارگر مهاجر افغان، در دل تاریکی‌های ناامیدی و تبعیض‌های قومی، صدای خود را به گفتمان جهانی پیوند می‌زند. او در پی پیروزی بر چالش‌های فرهنگی و اجتماعی، به مبارزه برای هویت و حقوق انسانی ادامه می‌دهد و آرزو می‌کند که روزی افغان‌ها به دور از تعصبات، با همدیگر و در کنار یکدیگر زندگی کنند.
مهران پوپل، شاعر و کارگر مهاجر افغان که در ایران زندگی می‌کند و به تازگی جوایزی ادبی را به خاطر آثارش کسب کرده، در پیامی عاطفی و پر از احساسات، به بیان چالش‌های موجود در جامعه فرهنگی افغانستان پرداخته و بر مشکلات ناشی از تعصبات قومی تأکید کرده است. او به وضوح به ناامیدی خود از وضعیت فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کشورش اشاره می‌کند.
مهران در یادداشت خود عنوان می‌کند که روزهای ابتدایی سقوط طالبان و تحولات بعدی ممکن بود فرصتی برای بازنگری ارزش‌ها و اهمیت مفاهیمی چون وطن، آزادی و اتحاد به شمار آید، اما اوضاع کنونی به شدت ناامیدکننده بوده و تعصبات قومی و جدایی‌ها بیشتر از گذشته شده است. او تصریح می‌کند که در جهانی که بسیاری از افغان‌ها تلاش می‌کنند بر رویارویی با چالش‌های جدی کار کنند، دچار تنگناهای فرهنگی و اجتماعی شده‌اند.
مهران با تأکید بر تلاش‌های خود برای دوری از لجن‌زار قومیت، به بهای سنگینی که پرداخته، اشاره می‌کند. او از از دست دادن دوستان و شنیدن نیش و کنایه‌های تلخ به دلیل قومیتش ابراز ناراحتی کرده و به این موضوع اشاره می‌کند که با وجود تلاش برای برقراری ارتباطات مثبت، هنوز هم با تبعیض‌های نوین و ناپسند روبرو است.
به خصوص با صحبت درباره آزار و اذیت‌هایی که از جانب برخی هموطنان غیر پشتون دریافت کرده، او اشاره می‌کند که حتی دوستان و همکاران ادبی‌اش به او به عنوان یک “خودفروخته” نگاه می‌کنند، صرفاً به خاطر تعلقش به قوم پشتون. این نگرانی‌های او نشان‌دهنده وجود تعصباتی است که به وضوح در جامعه فرهنگی و اجتماعی افغانستان نمایان است.
در پایان، مهران پوپل با ابراز امیدواری برای یک آینده روشن، بر ضرورت همبستگی و اتحاد در بین همه اقوام تأکید می‌کند. او می‌خواهد تا شنوندگان و خوانندگانش را برای تصمیم‌گیری‌های بهتر تحریک کند و از آنها بخواهد که از تعصبات و جدایی‌ها فراتر رفته و به ایجاد یک افغانستان بهتر فکر کنند. با این حال، او خاطرنشان می‌کند که برای موفقیت در این عرصه، نیاز به آگاهی و گفتمان سازنده در داخل و میان مردم است.
