
در یک مصاحبه با کریستیانو رونالدو، یک روزنامهنگار از او پرسید: “چرا مادرت هنوز با تو زندگی میکند؟ چرا خانهای برایش نخریدی تا تنها زندگی کند؟” پاسخ رونالدو تحت تأثیر احساسات و یادآوری فداکاریهای مادرش قرار گرفت.
وی اظهار کرد: “مادرم تمام زندگی خود را وقف من کرد. او فداکاریهای غیرقابل اندازهگیری انجام داد و اغلب گرسنه به رختخواب میرفت تا من بتوانم غذا بخورم.”
کریستیانو به یاد آورد که آنها در زمانهای سختی زندگی میکردند و مادرش با کار بیوقفه، حتی شبها به عنوان خدمتکار، سعی میکرد نیازهای او را تأمین کند و اولین جفت کفشهای فوتبالیاش را برایش بخرد تا بتواند رویای خود را دنبال کند.
رونالدو ادامه داد: “هر چه به دست آوردهام، تمام موفقیتهایم مدیون عشق و فداکاریهای بیدریغ اوست. من همه را مدیون او هستم.” او تأکید کرد که مادرش همیشه در کنار او خواهد بود و در حال حاضر، او صاحب واقعی تمام داراییهای رونالدو است.
وی با تأکید بر اینکه مادرش برای او پناهگاه و منبع قدرت است، گفت: “مهمتر از همه، او بزرگترین نعمت خداوند برای من است.”
این اظهارات، دلیلی دیگر بر احترام و محبت عمیق رونالدو نسبت به مادرش و نقش او در شکلگیری زندگی و مسیر حرفهایاش به شمار میرود.